458 lat istnienia parafii Świętej Trójcy w Jasionówce

1541 rok
Starosta piński, wywodzący się z powiatu oszmańskiego (Litwa), Iwan Michajłowicz Chorejewicz z Kurzeńca, herbu „Kurzeniec”, otrzymuje od Królowej Bony dobra jasionowskie.

Herb Kurzeniec (Bogoryja)

1553 rok
Synowie właściciela Jasionówki: Jerzy, Kacper i Łukasz  Kurzenieccy fundują kościół p.w. 
Świętej Trójcy, Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Świętego Jana Chrzciciela i Wszystkich Świętych. Pierwszym proboszczem jasionowskiej parafii, zgodnie z wolą Kurzenieckich, został ks. Paweł Korytowski.Otrzymuje on wraz z funkcją dom z ogrodem na przeciwko kościoła położony oraz dziesięcinę z dóbr dworskich Jasionówki i podległych wsi: Jesionówki, Słomianki, Kamionki.
Rezerwują sobie przy tym wszystkie "pożytki" z karczm budowanych koło kościoła, jak to było w staropolskim zwyczaju.

Kamienna chrzcielnica, pamiętająca zapewne najstarsze dzieje parafii.

 

 

Dom państwa Dolinowskich, poprzedniego organisty kościelnego. W  miejscu tego domu wcześniej mieściła sie karczma.

 
XVII wiek
Kollatorem (właścicielem dóbr) Jasionówki jest Jakub Grajowski. W okresie tym podczas najazdu szwedzkiego kościół ulega zniszczeniu (zapewne w skutek podpalenia). W latach 1674-76 następuje wizytacja zniszczonego kościoła przez biskupa Mikołaja Słupskiego, podczas której J. Grajowski zobowiązuje się do odnowy świątyni, polegającej na budowie w miejscu starej nowej, murowanej z cegły.

  Jako ciekawostkę podam, iż w pobliskiej Krzywej 6 lipca 1638 r. Florian z Komorowa Komorowski funduje nowy kościół p.w. Nawiedzenia NMP, Św. Floriana, Św. Kazimierza i Św. Barbary.Do parafii należą: Krzywa, Krukowszczyzna oraz dziś nieistniejąca wieś Olszanka, położona na terenie koloni Kamionka. Ze źródeł dowiadujemy się, iż w 1663 roku kościół ów już nie istnieje. Z kościołek tym wiąże sie legenda, którą przytoczę  innym razem. Możliwe, że świątynię w Krzywej spotkał  podobny los jak kościoła w Jasionówce, i nigdy nie został odbudowany.
Istniał wiec bardzo krótko, bo tylko około 20 lat.

1700 rok
Z protokołu wizytacyjnego dowiadujemy się, że kościół zbudowany jest na planie krzyża łacińskiego z cegły. Posiada trzy ołtarze: główny i dwa boczne. W wewnątrz, po bokach znajdują się od strony północnej i południowej dwie loże.
Proboszczem jest wówczas dziekan knyszyński ks. Piotr Stanisław Kobyliński.
1795 rok
Świątynię powiększono o kruchtę i zakrystię. Dach kryty był dachówką, a cmentarz przykościelny opasano murem z kamienia.Dokonał tego zapewne ówczesny proboszcz ks. Krzysztof Kruszewski
 

Widok z Rynku

1909- 1911
Następują kolejne przebudowania kościoła. Budynek powiększa się o zakrystie i półkuliste prezbiterium, a nad kruchtą wzniesiono wieżę kościelną o wysokości 16 sążni (ok. 34m), pokryto ją cynkową blachą i zwieńczono żelaznym krzyżem na miedzianej kuli. W wieży umieszczono trzy średniej wielkości dzwony. Wnętrze kościoła zaś przysklepiono. Funkcję proboszcza pełnili wtedy księża Bolesław Leszczyński (1907-10) oraz Piotr Pruński (1910- 11)

1911- 1914
Świątynia zyskuje wewnątrz nowy wygląd. W 1911 roku na nowo powstałym sklepienie wychodzą spod pędzla białostockiego artysty Rosjanina Czystowa wizerunki czterech Ewangelistów. Rok później zostaje zmieniona cała polichromia w kościele oraz pozłocona ambona. Odnowione zostaję również boczne ołtarze i zyskują małe, drewniane tabernakulum.
Proboszczem jest wówczas ks. Zygmunt Czarkowski

I wojna światowa
Łupem wycofujących sie wojsk sowieckich padają dzwony kościelne. Dwa z nich wracają z powrotem  do wieży kościelnej.


1931 rok
Ksiądz Proboszcz Mieczysław Małynicz- Malicki (1930-34) zakupuje trzy nowe dzwony.

1941 rok
Jeden z dzwonów zostaje rozbity pociskiem wycofujących sie wojsk sowieckich

1944 rok
W wyniku ofensywy wojsk sowieckich i zatrzymania się linii frontu  na 2 tygodnie na rzece Brzozówce cała Jasionówka ulega zniszczeniu w około 90%. Pozostają tylko zgliszcza zabudowań wśród, których górował uszkodzony 14 pociskami armatnimi kościół. Największe uszkodzenia bryły światyni znalazły sie od strony północnej. Zostało przebite sklepienie, wszystkie otwory okienne pozbawione szyb, wieża kościoła uległa zniszczeniu w 1/8 części, a nad bocznym ołtarzem Św. Jana Nepomucena widniała ogromna dziura.

Widok od strony południowo- wschodniej.

Okres powojenny
stanowił wiec czas napraw świątyni oraz zabudowań plebańskich, które zupełnie nie przetrwały czasu wojny.

1950 rok
Wnętrze świątyni zyskuje nową polichromię pędzla Józefa Charytona, siemiatyckiego malarza znanego przede wszystkim jako dokumentalisty zagłady Żydów i świetnego portrecisty.

Do 1966 roku
staraniem ks. Proboszcza Cypriana Łozowskiego (1935-66) wszystkie zniszczenia kościoła zostają zniwelowane.

1966- 93
Ks. Proboszcz Władysław Laszuk odnawia wnętrze świątyni oraz zakłada elektryczne oświetlenie i ogrzewanie.

1993- 2011
Obecny ksiądz Proboszcz Julian Siemieniako dokonuje kapitalnego remontu dachu kościoła i  zmienia je na blachę miedzianą. Buduje nowa, okazałą plebanię. Na potrzeby cmentarza grzebalnego zakupuje 1 hektar ziemi i otacza teren kamiennym murem oraz bramą. Na starym cmentarzu dokonuje remontu zabytkowej kaplicy z 1832-33 roku.

Widok na ulicę Kościelną i nowa plebanię

Do parafii Jasionówka należą następujące miejscowości: Jasionówka, Jasionóweczka, Kamionka, Słomianka, Krzywa, Koziniec, Marylant, Pawelce, Kujbiedy, Zacisze, Krasne Folwarczne, Krasne Stare, Krasne Małe, Łękobudy, Milewskie, Chobotki, Kąty.

Odpusty odbywaja sie trzy razy do roku:

1. na Świętego Jana Nepomucena
2. Matki Bożej Szkaplernej
3. Trójcy Świętej.

Ulica Kościelna po części przypomina dawną Jasionówkę. Zachował się nawet rynsztok.